Zer egin dezaket? - Fokolaren Mugimendua

Egunero, gertakari ikaragarriak gertatzen dira, hain eskala handikoak ezen indargabe sentiarazten gaituzten: baldintza desesperatuetan heriotza-bidaiei aurre egiten dieten migratzaileak, gerraren eguneroko tragedia bizi duten populazioak edo planetari eragiten dioten gizarte-bidegabekeria larriak.

«Zer egin dezaket nik?»: Galdera honek paralizatu eta indibidualismo erresignatuan harrapatu gaitzake.

Norberaren kontzientziaren lehen erronka galdera horri erantzutea da. "Zer egin dezaket nik?"

Italian, Lampedusako kostaldeetako arrantzaleek galdera bera egin ziren, eta bertako jende eskuzabalarekin batera benetako giza-kateak osatuz, eskua luzatu eta banan-banan, gutxienez bat (eta gero hamar, ehun, mila...) salbatzen saiatzeko Mediterraneo itsasoko olatuetara abandonatutako naufrago desesperatuak. Gerra-eremuetako mugetan (Europan, Afrikan, Asian, etab.) dauden komunitateek galdera bera egin ziren, eta beren etxeetako ateak ireki zituzten ez kalkulu politiko edo ekonomikoengatik, baizik eta errukizko eta harrerako hautu natural batengatik.

Hain zuzen ere egoera hauetan, eguneroko "mirari" txiki edo handiak behatu daitezke, eta hauek ez dira amets utopiarrak, etorkizuneko gizartea eraikitzen duten keinuak baizik.

Itxaropena bilatzea, ez hura guregana etortzeko zain egotea: hau azpimarratzen du Russell Pearce irakasleak[1] New Yorkeko Fordham Zuzenbide Eskolan. Elkarrizketak egin zituen israeldarren eta palestinarren arteko elkarrizketa eta bakea sustatzen duten bi erakunderekin —Parents Circle eta Combatants for Peace—, 2023ko urriaren 7aren ondoren eta ondorengo Gazako gerran zehar haien kideek nola lortu zuten harremanak mantentzea ulertzeko helburuarekin. Zergatik mantendu zituzten talde hauek loturak, eta zergatik indartu zituzten are gehiago? Palestinarrek zein israeldarrek diote haien elkarrizketa eraldatzailea izan dela. Diotenez, haiena maitasun elkarrizketa bat da. Palestinar parte-hartzaile batek honako hau dio: «Izan dugun eraldaketa esperientzia oso sakratua izan da gutako bakoitzarentzat eta gure arimetan eragina eta lotura sakona utzi ditu. Bidaia eta prozesu bat da, bestea anaia bihurtzen duena». Israeldar batek ere antzera dio: «Konfiantza eraikitzeko eta familia bat izateko lan egin dugu: urteetako lan sakratua, bere erronka, dinamika eta zalantza guztiekin». Pearcek ondorioztatzen du: judu jakintsuek irakasten dute «bizitza bat salbatzen baduzu, mundu osoa salbatzen duzula». Parents Circle gazteentzako programa zuzentzen duen palestinar batek azaldu zuen: «Pertsona bat aldatzen baduzu, mundu osoa aldatzen duzu».

Chiara Lubichek esan zuen: "Batasunaren alderdirik ikusgarriena anaitasuna da. Zalantzarik gabe, hau iruditzen zait korrontearen aurka joateko modurik egokiena (...) askatasuna eta berdintasuna osotasunean lortzeko. (...) Bide baliozkoa da gizateriaren patua eskuetan dutenentzat, baina baita ere amentzat, mundura elkartasun zatiak ekartzen dituzten boluntarioentzat, beren enpresaren irabazien zati bat pobrezia espazioak ezabatzeko eskuragarri jartzen dutenentzat, gerrari amore ematen ez diotenentzat. "Goitik" datorren anaitasuna eta "behetik" datorrena bakean elkartuko dira horrela".[2].