Elkarren arteko maitasuna, herrien eta komunitateen artean bizitakoa, itxaropenaren seinale da gizadi osoarentzako eta beti mehatxatzen duten zatiketen baltsamoa.
Carlos Díaz, espainiar filosofo garaikideak, hauxe dio: "Maitaleak maite duenaren benetako sorkuntza suposatzen du maitasunak; pertsona maitatua bere aurrean preziatu, duin eta guztiz aske eta behar ez den zerbaiten merezi duen bezala agertzen da: maitasuna. Maitatzeko boterea eta gaitasun aktiboa bere baitan sortzen dira jada". Kontzientzia berritu honek besteei beldurrik gabe irekitzeko, haien beharrak ulertzeko eta haien ondoan egoteko aukera ematen digu, baliabide material eta espiritualak partekatuz.
Ikus ditzagun Jesus, Gandhi, Albert Schweitzer edo Ama Teresa bezalako pertsonen ekintzak. Beti izan ziren lehenak ematen. Gordetzeko sena berekoiari eskuzabaltasunaren aurka dago; gure beharretan zentratu, besteenganako arreta; edukitzearen kulturari, emateari. Berdin du asko edo gutxi eman dezakegun. Garrantzitsua da nola ematen dugun, zenbat maitasun jartzen dugun besteekiko arreta keinu txiki batean ere.
Chiara Lubichek idatzi zuen: "Maitasuna ezinbestekoa da, hurkoarengana hurbiltzen dakielako, entzuteko, zerbitzurako, erabilgarritasun keinu soil batekin ere. Zein garrantzitsua den [...] elkarrenganako maitasuna izaten saiatzea! Zure bihotzean sartu eta arintzeko bide zuzena aurkituko dugu.
Ideia honek besteengana errespetuz eta gardentasunez hurbiltzera bultzatzen gaitu, sormenez, bere asmorik onenei lekua utziz, pertsona bakoitzak bere ekarpena egin dezan ongi komunean. Gure eguneroko bizitzako abagune zehatz bakoitza baloratzen laguntzen digu: etxeko lanetatik edo soro eta lantegietako lanetatik, bulegoko lanak, eskolako lanak, baita arlo zibil, politiko eta erlijiosoko ardurak ere. Dena zerbitzu arretatsu eta eskuzabal bihur daiteke.
Kameruneko esperientzia esanguratsu bat aipatzen dugu Bueako (Kamerun hego-mendebaldea) gazte talde batek parte hartu zuena, gerraren ondorioz barne lekualdatutako pertsonei laguntzeko ondasun eta funts bilketa bat antolatu zuena. Ezagutu zuten jende askoren artean, egun batean, oso atsekabetuta zegoen gizon batekin egin zuten topo, ihesaldian beso bat galdu zuelako. Ezintasun horrekin bizitzea ez zitzaion erraza izan, ohiturak zeharo aldatzera behartuta egon baitzen; egunero bizitzeko erronka handia. Gazte horien bisitak poz handia eman zion eta beti zapaltzen zuten etsipen une haiek gainditzeko aukera eman zion, Reginak esan digunez, bere sentimendurik intimoenak hitz hauekin adieraztera arte: «Zure bisitaren bitartez, maitasun handi bat sentitu dut, gaur ausardia handiagoarekin aurrera egiteko itxaropena ematen didana». Gizon honen hitzek are bultzada eta indar handiagoa eman zioten gazteek egindako ekintzari, jakinik, Maritak gehitzen duenez, «ezer ez dela txikiegia maitasunez egiten bada».
Jarrai dezagun gure konpromisoa gaur, jakinik maitasuna dela mundua mugiarazten duena, eta gizaki ororen ezinbesteko beharra dela. Ikus dezagun!
